حالا که رطوبت زیاد شده صبح ها تا محل کار میریم و در محل کار همه چی با توری سفید پوشیده شده
انگار همه چی در سکوت سرد به فکر فرو رفته
تلاطم کم شده و تقلا کردن کمتر
حالا همه منتظرن نور آفتاب بالا بیاد،تا حالا یاد نداشتن گرما وجود داره،سرما ما را یاد گرمترین پناه گاه میندازه یا گرمترین نور
غروب که برمیگردیم سرما و رطوبت باعث درخشندگیه بیشتر غروب و زیباترین سرخیه دنیا میشه که در لبه ابرها مشهوده
این شکوه و زیبایی قابل تفکره
روزی دیگه به زیبایی تموم شد ولی ما نتونستیم مثل خالقمون باشکوه باشیم
ما زیبایی خلق نکردیم
چرا انقدر کمیم
کوچیکیم
رحمان و رحیم نیستیم مگه چی کم داریم؟
بارون میباره و ابرهای تیره آسمونو پوشوندن
بارون میباره و هوای آلوده ذهنمونو با خودش میشوره و میبره
باد میوزه
باد میوزه و ابرهارو جابجا میکنه و اون نور پدیدار میشه
نور پدیدار شده نور خورشیده که میتابه و انرژی بخشه
اون نور در قطره های باران رنگین کمان میسازه
رنگهایی که اگر نبود شاید زندگیهم نبود نمیشه همه چی سفید یا سیاه باشه
چون در عکس سیاهو سفید نمیتونی رنگ ابی رو از رنگ قرمز تشخیص بدی
یا حتی از سیاه
پس سعی کنیم همیشه رنگین کمانو در ذهنمون داشته باشیم
و بی خیال همه ابرهای سیاه بشیم
پ.ن.:به روزهای اوج برمیگردیم
میخوای باور کنیم که ما هم مثل همه موجودات روی زمین فقط یجور جانداریم.
پیشرفت فکری ما چه چیزی را باعث شده.شاید فقط حمایت از زمین و جانداران دیگه.
آره اینکه سیر تکامل به جایی برسه که بجای ایجاد بقا بوسیله تولید مثل بتونه محیط تشکیل دهنده حیاط را حفظ کنه.پس تکامل،انسان را بوجود آورد حیوانی که با قدرت تفکرش میتونه پا به عرصه کائنات بزاره جایی که شاید هیچ موجود زنده ای نتونه از جاذبه زمین فرار کنه و بهش برسه.
اون تلاش میکنه تا جاهای جدیدی را کشف کنه که ماورای تصور و واقعیته و فقط خیال و ذهن خلاق یک موجود پیشرفته با تفکر بوجود آورده.جلوه ای از وجود که بعدا به چشم ناظر واقعیت پیدا میکنه.اونجاییکه توسط شواهد و مدارک و تئوری،....، ...تئوری،ساخته و پرداخته میشه.
جای بسی تعجب هست که چرا طی میلیونها سال چرخه تکامل و تغییرات دائمی زمین که باعث از بین رفتن کامل و منقرض شدن این موجودات شد تاثیری بر روند بوجود آمدن انسان امروزی یا حتی غار نشین نشد.!!! یعنی تنها موجودی که میتونست حریم زندگی و بقای خودش را تا سال های سال با دانش پیشرفته و مغز متفکرش در میان حملات متعدد فضایی و کشنده ترین ویروس ها و سرطان ها حفظ کنه.و حتی باعث کند شدن انقراض یا حتی شاید در آینده بازگشت موجودات از بین رفته به کره خاکی یا تنها حریم زندگی بشه.
هویت انسان چه بود؟ ....
ادامه دارد....
یه روزی داشتم به این فکر میکردم که هر نفسی که دم میشه یعنی داخل ریه ها فرستاده میشه باید از آلودگی تصفیه بشه و بازدم بشه بصورت صوت مقدس خداوند مثل دعا یا کلمات شعر و ترانه.
پس درون که پاک باشه بازدم پاک میشه و دنیا رو از پاکی و خدایی پر میکنه موافقی؟
یه روز باید برم به جایی که قبلا زندگی میکردم.اینجا!
روی پلی که روی یه جایی بود! نمیگم چون....
و آفتابو ببینم و خیابون پر ازدحام.جایی که تا پاسی ازشب گذشته هنوز نور داره.
هنوز تکاپو
اگه ده درصد این تلاش صرف خداشناسی و بقولی معنویت بشه الان اونایی که زیر پل رفت و آمد میکنن الان مثل من روی پل نظاره گر آفتاب هستند.
من خورشیدو دوست دارم.
خیلی وقتها فکر کردم که خدا را از نظر علمی بررسی کنم.
مثلا اگر صدا یا نور را موج در نظر بگیریم که به شکلهای مختلف در میاد و اصوات و رنگ ها را در طول موج های مختلف بوجود میاره .... پس خدا اینطوره:
اون باید یه جور کره نورانی باشه که هر صوت و نوری با تمام طول موج هایی که میشناسیم یا نمیشناسیم ازش ساتع میشه.یه چیزی شبیه خورشید.
اگه یه منشور را جلوی نور خورشید با زاویه مناسب بگیرید میتونه رنگهای مختلف ایجاد کنه.
اگه یه انسانو جلوی نور خدا با زاویه مناسب قرار بدیم چی ازش در میاد؟؟
این تمام دنیای من است
این یعنی همان بی نهایت
این یعنی تمام افکار من در طول میلیونها سال
این یعنی تمام تجربیات من در هزاران قرن
این یعنی زندگی من
زندگی من یعنی تمام آنچه که دارم
داشتم
خواهم داشت
هدیه شد و ماندنی شد
ماند تا جاودانگی بسازد ، تا ابدیت مفهوم بگیرد
تا من دست از زندگی بردارم و زندگی کنم.
تا بفهمم که آسمان فقط آبی نیست و اصلا آبی نیست ،خورشید نورانی نیست ،آب مظهر پاکی نیست.
و زندگی مرگ نیست همانطور که جسم من نورانی نیست.
این زندگی من است......