سیب بقولی میوه ای بهشتیه.
نمک با نان پابندت میکنه.
این دو تا روی کی بورد رایانه! جالبند.چون حرفاشون پشت همه.
دیگه موضوعی گیر نیاوردم گیر بدم! اما...
...همین آقای سیب کار دست ما داد.یعنی ما مردها.بگذریم.این نیز بگذرد...
بنی آدم موجودی عجیب است.
هیچی به هیچ کس ربطی نداره.
تابستان میگیم گرمه خیلی،زمستان میگیم عجب سرمایی.
مرحله.هر دفعه وارد یک مرحله از رشد میشیم.رشد قدی نه،رشد فکری.رشد معنوی.
خدا آدم هایی را که دوست داره نمک گیر می کنه.
فکر کنم دنیا ارزش یه گاز سیب را داشت.دست می زنم برای اون که اولین سیبو گاز زد!
و معنویت.شایدم عرفان. اما هیچ کدوم نه،عشق باید حاکم واقعی قلب بشه تا ازینکه نمک گیر بشی یا کسی سیبی را گاز بزنه ناراحت نشی،بلکه خوشحال بشی.
یا اینکه سیبی توی سرت خورد بفهمی که زمین جاذبه داره نه دافعه.
همش همینه:دیدگاه متفاوت. شکستن قالب های ذهنی. دیدن زاویه های تازه.
کی اینو میخواد؟
من من ...
یک سیب هم به من بده ... که الان چه می چسبه
نوشته هات خیلی با قبل فرق کرده ...
تبریک می گم ...
بهتر و خردمندانه تر شده ...
برکت باشد
بیا اینم مال تو ! ممنون
اگه به منم بدی ممنون میشم... نوشته ت چه دلنشین بود خیلی .
دادم به مستحق اولی تموم شد.دیر اومدی !