سلامی دوباره

سلام به همه دوستان عزیز

امروز داشتم گذشته رو مرور می کردم و همینطور یادداشت های دوستان رو می خوندم.

به قول دامون ما عجب رویی داریم.

یاد آنیتیا هم بخیر. هر چند خودش دیگه ما رو تحویل نمی گیره.

یه چند وقت پیش پست هاشو می خوندم و واقعا دلم تنگ اون وقت ها شد.

نمی دونم چرا وقتی به عقب برمی گردم همش خاطرات خوبش میاد جلوی چشم هام.

آنیتیا یادته چه شب های قشنگی توی سایت داشتیم. واقعا هیچ وقت از ذهنم پاک نمیشه و باید بگم جات اینجا خیلی خالیه و هر جا هستی بهترین ها رو برات آرزو دارم.

این یادداشت هم برای من به عنوان یه تولد دوبارست. دوری این مدت برای یه سری تغییرات لازم بود.